14 χρόνια αναμονής

Μύριαμ, επειδή ξέρω τι δίσκο θα βάλεις είπα να σε προλάβω και να γράψω για την πρώτη μου επαφή με τους Pearl Jam. Όπως θα θυμάσαι, αρχές της δεκαετίας του ’90, την περίοδο που διανύαμε την εφηβεία μας, ακούγαμε σα μανιακοί Nirvana. Το καλοκαίρι του 1992 είχαν έρθει τα ξαδέλφια μου από Αμερική… Κάποιο πρωί ο Παρασκευάς, είχε βάλει μια μπλούζα με τους τα σκίτσα των Pearl Jam πάνω στην Αλάσκα. «Ποιοι είναι αυτοί; Γνωστοί φαίνονται», τον ρώτησα, έχοντας στο μυαλό μου όμως τους Jam. Τη συνέχεια την φαντάζεσαι, μου έδωσε μια κασέτα με τραγούδια από το Ten, που είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο νωρίτερα και ακούγοντας το Alive και το Jeremy έπαθα Perl Jamania. Πήρα την μπλούζα του Παρασκευά, έπειτα από λίγους μήνες αγόρασα και το δεύτερο LP τους και μέχρι το 1998 ήμουν φανατικός fan τους. Από εκεί και ύστερα νομίζω ότι έμειναν λίγο πίσω, αλλά όπως ξέρεις όταν το Σεπτέμβρη του 2006 (!) ήρθαν στο ΟΑΚΑ, ήμουν από τους πρώτους που πήραν εισιτήρια. Άλλωστε, 14 χρόνια τους περίμενα! Δεν ήταν λίγα…