Αφιερωμένο…

Περιμένω εδώ και αρκετό καιρό τη Μύριαμ να γράψει κάτι για το «Day & Age» των Killers, αλλά η φίλη μου δεν αξιώνεται. Και λέω για το συγκεκριμένο album διότι κάθε φορά που ακούει τις πρώτες νότες του «Human» χτυπιέται σαν να την τινάζει ηλεκτρικό ρεύμα. Τους Killers τους έμαθα το 2004, μόλις είχαν πρώτο-κυκλοφορήσει το πρώτο τους album, το «Hot Fuss». Είχα ακούσει για πρώτη φορά το «Somebody Told Me» και ψαχνόμουν ποιοι είναι αυτοί που λένε αυτή την κομματάρα. Στην πορεία κάτι με χάλασε με το συγκεκριμένο group. Όχι ότι δεν μου αρέσουν, αλλά δεν τρελαίνομαι κιόλας. Τους παραδέχτηκα πάντως, όταν άκουσα την εκτέλεση του «Shadow Play» των Joy Division και για να σας πω την αμαρτία μου δεν κατάλαβα ότι ήταν αυτοί. Με το «Day & Age» συνειδητοποίησα ότι οι Killers δεν είναι κολλημένοι και πως ψάχνονται μουσικά. Αυτός είναι και λόγος που τους εκτιμώ και μπήκα στη διαδικασία να γράψω μερικές γραμμές για αυτούς. Ο βασικός πάντως, είναι για να αφιερώσω στη φίλη μου το αγαπημένο της τραγούδι για τη χρονιά που έφυγε (μαζί με το Standing Next To Me των Last Shadow Puppets».

http://www.youtube.com/watch?v=d97XFGR_IP0

Goodbye and Hello

Τον Ιούνιο του 1967 ο Tim Buckley κυκλοφόρησε το δεύτερο προσωπικό του album το «Goodbye and Hello», το οποίο έμεινε ως ένα από τα σπουδαιότερα στην ιστορία της rock. Ο Buckley εδώ καθιερώνει το προσωπικό του στυλ που περιείχε στοιχεία psychedelic rock, folk και jazz, ενώ φαίνονται ξεκάθαρα οι επιρροές του από τον Bob Dylan. Παραγωγός του «Goodbye and Hello», ήταν ο Jerry Yester των Lovin Spoonfull και το αποτέλεσμα είναι καταπληκτικό. Μελωδίες που σε ταξιδέψουν και σε μεταφέρουν στους μελαγχολικούς κόσμους του Buckley. Όλο το album είναι ένα αριστούργημα, αλλά από την αρχή ξεχώρισαν το «Pleasant Street», το συγκινητικό «Phantasmagoria in Two» καθώς και το ομώνυμο διάρκειας 8:38.

Track listing

1."No Man Can Find the War" (Larry Beckett, Buckley) – 2:58
2."Carnival Song" – 3:10
3."Pleasant Street" – 5:15
4."Hallucinations" (Beckett, Buckley) – 4:55
5."I Never Asked to Be Your Mountain" – 6:02
6."Once I Was" – 3:22
7."Phantasmagoria in Two" – 3:29
8."Knight-Errant" (Beckett, Buckley) – 2:00
9."Goodbye and Hello" (Beckett, Buckley) – 8:38
10."Morning Glory" (Beckett, Buckley) – 2:52

Vampire Weekend

Η σκηνή της Νέας Υόρκης μπορεί να είναι περήφανη, όχι μόνο για τους Interpol και τους Strokes, αλλά και για τους Vampire Weekend. Το ομώνυμο και μοναδικό album τους κυκλοφόρησε στις 29 Ιανουαρίου του 2008 και θεωρείται ένα από τα καλύτερα της προηγούμενης χρονιάς. Το μείγμα από afro και indie pop με το post punk είχε ως αποτέλεσμα αυτή την εξαιρετική δουλειά από τα τέσσερα κολεγιόπαιδα της Νέας Υόρκης. Το αφρικανικό στοιχείο είναι έντονο με τα κρουστά να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, χωρίς ωστόσο οι Vampire Weekend να ξεφεύγουν από την μελωδική pop. To «Cape Cod Kwassa Kwassa», είναι η καλύτερη τους στιγμή και το video clip σε παραπέμπει στα 60’s. Το «A-Punk» σου θυμίζει ότι προέρχονται από τη Νέα Υόρκη, ενώ το «Μ79» σε ξεσηκώνει με τις πρώτες του νότες.

Track List

1. "Mansard Roof" 2:07
2. "Oxford Comma" 3:15
3. "A-Punk" 2:17
4. "Cape Cod Kwassa Kwassa" 3:33
5. "M79" 4:14
6. "Campus" Rostam Batmanglij 2:55
7. "Bryn" Ezra Koenig 2:12
8. "One (Blake's Got a New Face)" (with Slinger Francisco) 3:11
9. "I Stand Corrected" 2:38
10. "Walcott" 3:39
11. "The Kids Don't Stand a Chance" 4:03
12. "Ladies of Cambridge" (Japanese edition bonus track) 2:39
13. "Arrows" (Japanese edition bonus track

Badwagonesque

Το 1991 το alternative rock βρίσκεται ακόμα σε προκαταρκτικά στάδια αφού ονόματα όπως οι Guns n Roses, U2, REM και Nirvana μονοπωλούν το ενδιαφέρον της μουσικής βιομηχανίας. Εκείνη τη χρονιά οι Teenage Fanclub από την Γλασκόβη κυκλοφορούν το «Badwagonesque», το οποίο και θα μείνει στην ιστορία ως το καλύτερο album τους. Επηρεασμένοι από την μουσική των Byrds και του Neil Young, οι Teenage Fanclub δημιουργούν μαζί με τους Ride και τους My Bloody Valentine μια συγκεκριμένη μουσική σκηνή με κύριο χαρακτηριστικό τις δυνατές ψυχεδελικές κιθάρες σε συνδυασμό με τις pop μελωδίες. Το «The Concept» είναι η καλύτερη εισαγωγή ενώ το «What You Do to Me» θα μείνει ως ένα από τα πιο ερωτικά κομμάτια της δεκαετίας. Εξαιρετικές στιγμές τα «Star Sign» και το ορχηστρικό «Satan».

Track listing

1."The Concept" (Blake) – 6:07
2."Satan" (Teenage Fanclub) – 1:22
3."December" (Love) – 3:03
4."What You Do to Me" (Blake) – 2:00
5."I Don't Know" (McGinley) – 4:36
6."Star Sign" (Love) – 4:53
7."Metal Baby" (Blake) – 3:39
8."Pet Rock" (Love) – 2:35
9."Sidewinder" (Love/O'Hare) – 3:03
10."Alcoholiday" (Blake) – 5:26
11."Guiding Star" (Love) – 2:48
12."Is This Music?" (Love) – 3:57

«(What's the Story) Morning Glory?

Στη μετά grunge εποχή θα κυριαρχήσει έντονα η brit pop. Αιτία στάθηκε το «(What's the Story) Morning Glory?», των Oasis το οποίο εμφανίστηκε στα ράφια των δισκοπωλείων στις 2 Οκτωβρίου του 1995 και έμελλε να σημαδέψει μια ολόκληρη γενιά. Μόνο στη Βρετανία πούλησε 3 εκατ. αντίτυπα και συνολικά έφτασε τα 20 εκατ. Τα αδέλφια Liam και Noel Gallagher στο δεύτερο δημιούργημά τους κάνουν ακόμα πιο έντονες τις επιρροές τους από τους Beatles και όσο και αν αυτό μοιάζει με ιεροσυλία τα καταφέρνουν περίφημα, οδηγώντας τη σκηνή του Manchester και πάλι στην κορυφή. Το «Wonderwall» λατρεύεται αμέσως και γίνεται ύμνος, όπως και το «Don't Look Back in Anger», ενώ το «Roll With It» αποδεικνύει ότι οι Oasis μπορούν να συνεχίσουν το rock n roll των Beatles, επάξια.

Track listing

1."Hello" – 3:23
2."Roll With It" – 4:00
3."Wonderwall" – 4:19
4."Don't Look Back in Anger" – 4:48
5."Hey Now!" – 5:42
6.Untitled (aka "The Swamp Song - Excerpt 1") – 0:45
7."Some Might Say" – 5:29
8."Cast No Shadow" – 4:52
9."She's Electric" – 3:41
10."Morning Glory" – 5:04
11.Untitled (aka "The Swamp Song - Excerpt 2") – 0:40
12."Champagne Supernova" – 7:30

Funeral

Οι πιο άξιοι πρεσβευτές της σκηνής του Καναδά τα τελευταία χρόνια είναι αναμφισβήτητα οι Arcade Fire. Αιτία στάθηκε η κυκλοφορία του «Funeral» τον Σεπτέμβριο του 2004, το οποίο απέδειξε ότι η παρέα του Win Butler είναι πάνω από όλα καλοί μουσικοί. Από τις πρώτες κιόλας νότες του το συγκεκριμένο album αποδεικνύει ότι είναι αληθινό αριστούργημα. Κάθε κομμάτι του είναι διαφορετικό, αλλά συνδέεται με το επόμενο. Το βιολί, το ξυλόφωνο, το ακορντεόν δίνουν άλλο χρώμα στο post-punk των Καναδών που ξεφεύγουν από τα καθιερωμένα. Το «Neighborhood #2 (Laïka)», λατρεύτηκε στη χώρα μας, όπως και το «Rebellion (Lies)», ενώ η συμμετοχή του David Bowie στο «Wake Up», αποδεικνύει την αδυναμία του «δούκα» για το συγκεκριμένο γκρουπ.

Track listing

1. "Neighborhood #1 (Tunnels)" – 4:48
2. "Neighborhood #2 (Laïka)" – 3:31
3. "Une Année Sans Lumière" – 3:40
4. "Neighborhood #3 (Power Out)" – 5:12
5. "Neighborhood #4 (7 Kettles)" – 4:49
6. "Crown of Love" – 4:42
7. "Wake Up" – 5:35
8. "Haïti" – 4:07
9. "Rebellion (Lies)" – 5:10
10. "In the Backseat" – 6:20

Marquee Moon

Η σκηνή της Νέας Υόρκης που έχει τόσο εξαπλωθεί από το 2001 και μετά με την εμφάνιση των Strokes οφείλει πολλά στους Television και στο «Marquee Moon». Πρόκειται για ένα album το οποίο αποτέλεσε πρόδρομο για συγκροτήματα όπως είναι οι Interpol, Killers, Yeah Yeah Yeahs. Παρότι ιδρύθηκαν στις αρχές των 70’s διαχωρίστηκαν ηχητικά από τα υπόλοιπα γκρουπ της εποχής. Το «Marquee Moon», κυκλοφόρησε το 1977 και θεωρείται από τους πρώτους δίσκους που έφεραν στο προσκήνιο το post punk. Οι τέσσερις Νεοϋρκέζοι είναι φανερό ότι επηρεάστηκαν από την μουσική των Velvet Underground με την κιθάρα του Tom Verlaine να αποτελεί σήμα κατατεθέν. Το ομώνυμο τραγούδι ξεχώρισε, αλλά όλο το album αποτελεί αριστούργημα. Στην επανέκδοση του 2003 υπάρχουν δύο ακυκλοφόρητα τραγούδια και άλλα τρία σε διαφορετικές εκτελέσεις.

Track Listing

1."See No Evil" – 3:53
2."Venus" – 3:51
3."Friction" – 4:44
4."Marquee Moon" – 10:40
5."Elevation" – 5:07
6."Guiding Light" – 5:35
7."Prove It" – 5:02
8."Torn Curtain" – 6:56

CD bonus tracks

9."Little Johnny Jewel (Parts 1 & 2)" – 7:09
10."See No Evil (Alternate Version)" – 4:40
11."Friction (Alternate Version)" – 4:52
12."Marquee Moon (Alternate Version)" – 10:54
13.Untitled [instrumental] – 3:22

Think Tank

Το τελευταίο στούντιο album των Blur κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2003 με τον τίτλο «Think Tank». Πρόκειται για ένα σκοτεινό αριστούργημα, με την παρέα του Damon Albarn να κινείται σε διαφορετικά μονοπάτια από αυτά που μας είχε συνηθίσει. Το βρετανικό συγκρότημα έχει αφήσει τα ευχάριστα pop hit-ακια, την θέση των οποίων έχουν πάρει οι σκοτεινές μελωδίες, αποδεικνύοντας ότι οι Blur βρίσκονται στην πιο ώριμη φάση της καριέρας τους. Το «Think Tank» πέρασε μάλλον απαρατήρητο στη χώρα μας καθώς πολλοί δυσκολεύτηκαν να ακολουθήσουν τους ηλεκτρονικούς και ατμοσφαιρικούς πειραματισμούς του group. Τα «Out of Time» και «Caravan» σε ταξιδεύουν σε άλλους κόσμους, ενώ το «Good Song» σε κερδίζει μόνο και μόνο με το μοναδικό video clip του. Το «Crazy Beat», αποτελεί το δυναμίτη του album που σου θυμίζει τα πρώτα βήματα των Albarn, Coxon, James και Rowntree.

Track listing

1."Ambulance" – 5:09
2."Out of Time" – 3:52
3."Crazy Beat" – 3:15
4."Good Song" – 3:09
5."On the Way to the Club" – 3:48
6."Brothers and Sisters" – 3:47
7."Caravan" – 4:36
8."We've Got a File on You" – 1:03
9."Moroccan Peoples Revolutionary Bowls Club" – 3:03
10."Sweet Song" – 4:01
11."Jets" – 6:25
12."Gene by Gene" – 3:49
13."Battery in Your Leg" – 3:20

Trout Mask Replica

Την εποχή που οι Rolling Stones και οι Beatles μεσουρανούσαν ένας εκκεντρικός καλλιτέχνης ο Don Van Vliet, πιο γνωστός με το όνομα Captain Beefheart ήταν ο υπεύθυνος για έναν από τους πιο περίεργους δίσκους στην ιστορία του rock. Το album που είχε την ονομασία «Trout Mask Replica», κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1969 και είχε την υπογραφή του Frank Zappa, ο οποίος έβαλε το χεράκι του στην παραγωγή. Με στοιχεία avant-garde, jazz, blues, psychedelic η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται για το πιο εύκολο στο άκουσμα του album. Περιλαμβάνει 28 αλλόκοτες και αλλοπρόσαλλες μελωδίες και όποιος πέσει στην παγίδα να ψάξει να βρει το hitακι καλύτερα θα είναι να μην μπει στην διαδικασία να το αγοράσει. Αντίθετα, όποιος ψάξει κάθε νότα του «Trout Mask Replica», είναι σίγουρο ότι θα το λατρέψει.

Track listing

1. "Frownland" – 1:41
2. "The Dust Blows Forward 'n the Dust Blows Back" – 1:53
3. "Dachau Blues" – 2:21
4. "Ella Guru" – 2:26
5. "Hair Pie: Bake 1" – 4:58
6. "Moonlight on Vermont" – 3:59
7. "Pachuco Cadaver" – 4:40
8. "Bills Corpse" – 1:48
9. "Sweet Sweet Bulbs" – 2:21
10. "Neon Meate Dream of a Octafish" – 2:25
11. "China Pig" – 4:02
12. "My Human Gets Me Blues" – 2:46
13. "Dali's Car" – 1:26
14. "Hair Pie: Bake 2" – 2:23
15. "Pena" – 2:33
16. "Well" – 2:07
17. "When Big Joan Sets Up" – 5:18
18. "Fallin' Ditch" – 2:08
19. "Sugar 'n Spikes" – 2:30
20. "Ant Man Bee" – 3:57
21. "Orange Claw Hammer" – 3:34
22. "Wild Life" – 3:09
23. "She's Too Much for My Mirror" – 1:40
24. "Hobo Chang Ba" – 2:02
25. "The Blimp (mousetrapreplica)" – 2:04
26. "Steal Softly thru Snow" – 2:18
27. "Old Fart at Play" – 1:51
28. "Veteran's Day Poppy" – 4:31

Grab That Gun

Πέντε πιτσιρίκες από τον Καναδά ευθύνονται για αυτό το αριστούργημα που κυκλοφόρησε το Μάιο του 2004. Μελαγχολικές pop μελωδίες που σου φέρνουν στο μυαλό ένα κράμα από Smiths και Cure, οι Organ αποδεικνύουν ότι η σκηνή του Καναδά έχει λαμπρό μέλλον. Το «Grab That Gun» κυκλοφόρησε αρχικά σε περιορισμένα αντίτυπα και όσο και αν έψαχνε κανείς δύσκολα θα το έβρισκε στα ράφια των δισκοπωλείων. Στην Ελλάδα το συγκεκριμένο album λατρεύτηκε από τους φαν του είδους και σε αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο το εξαιρετικό live του group στο «Underworld» το 2005. Τα τραγούδια είναι όλα ένα και ένα, αλλά εμείς λατρέψαμε τα «Steven Smith», «I am not Surprised» και «Brother» που μας ταξιδεύουν σε μελαγχολικά μονοπάτια…

Track listing

1. "Brother" – 4:01
2. "Steven Smith" – 2:02
3. "Love, Love, Love" – 3:31
4. "Basement Band Song" – 4:13
5. "Sinking Hearts" – 2:09
6. "A Sudden Death" – 2:54
7. "There is Nothing I Can Do" – 2:35
8. "I am not Surprised" – 2:44
9. "No One Has Ever Looked So Dead" – 1:57
10. "Memorize the City" – 3:10
11. "Hidden Track" – 0:37

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ

Και πάλι εδώ… Καλή χρονιά σε όλους. Μας έπιασαν οι τεμπελιές μας αυτές τις μέρες αλλά λόγω των εορτών νομίζω ότι δικαιολογούμαστε. Είπα σήμερα να μην παρουσιάσω κάποιο album, αλλά να ασχοληθώ με κάτι που ανακάλυψα έπειτα από 18 χρόνια. Πάμε πίσω στο 1991… Τότε που άρχισα να ανακαλύπτω τους θρυλικούς Doors και τους στοίχους του Jim Morrison. Η σχέση μου με το συγκεκριμένο γκρουπ είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα λόγω οικογενειακών επιρροών, όμως όταν προβλήθηκε η ταινία του Oliver Stone έψαξα πολλά για την ζωή του περφόμερ. Κάτι όμως σημαντικό μου είχε διαφύγει όλα αυτά τα χρόνια, το οποίο ανακάλυψα πριν από μερικές μέρες.

Την περασμένη Πέμπτη βρέθηκα στο Παρίσι για τις γιορτές με τον Παναγιώτη και την Μύριαμ. Εκεί μας περίμενε η φίλη μας η Αντζελίκ, η οποία και μένει τους τελευταίους μήνες στην πρωτεύουσα της Γαλλίας. Όταν στα 12 μου είδα την ταινία των Doors και έμαθα ότι ο Morrison πέθανε και κηδεύτηκε στο Παρίσι, υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι αν πάω στη συγκεκριμένη πόλη, θα επισκεφτώ τον τάφο του.

Πράγματι το Σάββατο το μεσημέρι, όλη η παρέα ακολουθήσαμε το δρόμο για το νεκροταφείο του «Pere Lachaise». Έπειτα από πολύ κόπο και περπάτημα φτάσαμε στο σημείο που μας έδειχνε ο χάρτης. Το θέαμα ανατριχιαστικό. Είκοσι οχτώ χρόνια μετά τον θάνατο του «διονυσιακού θεού», υπήρχε κόσμος γύρω από το μνήμα του, ενώ κάποια κοριτσάκια είχαν καρφωμένα τα δακρυσμένα μάτια τους πάνω στην επιγραφή που έγραφε «James Douglas Morrison».

Ωστόσο, αυτό που μου προκάλεσε εντύπωση ήταν άλλο. Κάτω από το όνομα του γνωστού τραγουδιστή υπήρχε η φράση «ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ». Φεύγοντας από το σημείο προσπαθούσαμε και οι τέσσερις να εξηγήσουμε τι σημαίνει αυτή η φράση. Εμένα για να πω την αλήθεια, πήγε ο νους μου στο «κακό», λόγω της συμμετοχής του Morrison σε τελετές με μαγείες και άλλα τέτοια περίεργα.

Η Αντζελίκ όμως, αποδείχθηκε περισσότερο διαβασμένη. «Γράφτηκε με προτροπή της οικογένειάς του, η οποία μετά τον θάνατό του αποδέχθηκε την στάση ζωής του», μας είπε και είχε δίκιο. Πρόκειται για μια αρχαιοελληνική φράση που σημαίνει «πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό». Μεγαλωμένος σε μια στρατιωτική οικογένεια ο Morrison έκανε από πολύ μικρός την δική του επανάσταση κάτι που δεν ήταν εύκολο να το καταλάβουν οι γονείς του.

Μετά τον θάνατό του ο πατέρας του που ήταν λάτρης των αρχαίων ελληνικών ζήτησε να βάλουν αυτή την φράση εννοώντας ότι ο γιος του έπραττε στη σύντομη ζωή του πάντα σύμφωνα με ότι υπαγόρευε η συνείδησή του, ο «προσωπικός του θεός» και όχι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας.